Ozdoba na suficie krzyżówka
Prawdopodobnie jest to ozdoba znacznie wcześniejsza niż wycinanki. Jest bardzo ściśle powiązana z obrzędowością i wykonana z łatwo dostępnych surowców pochodzenia miejscowego: słomy, fasoli, grochu, piór, włóczki, postrzępionego płótna oraz — później wprowadzonych kolorowych bibułek i papierów. Pająki pełniły funkcje dekoracyjne, wieszane na środku sufitu lub w tzw.
Stanowiły symbol urodzaju i szczęścia w nowym roku [2]. Pająki przybierały różne kształty. GABARYT w architekturze obrys przekroju budowli, w urbanistyce - maksymalna dozwolona wysokość obudowy ulic i placów mierzona od poziomu ziemi do gzymsu koronującego. Uzupełnienie definicji: gabaryt wyrównany lub jednolity występuje w przypadku, gdy wszystkie domy stojące w pierzei ulicy lub placu są jednakowej lub bardzo nieznacznie zróżnicowanej wysokości.
Uzupełnienie definicji: pendant tworzą np. PASAŻ kryte dachem, często szklanym przejście łączące dwa budynki lub dwie ulice. PODCIEŃ otwarte zewnętrzne pomieszczenie w przyziemiu budynku, nie występujące z lica muru, suficie słupami, suficie lub kolumnami, usytuowane wzdłuż elewacji budynku albo obiegające go dookoła. Uzupełnienie definicji: może pełnić funkcję konstrukcyjna krzyżówka dekoracyjną, stanowi najczęściej wyodrębniony, silnie akcentowany element w obrębie budowli lub budowle wolnostojącą.
PLAC duża, wolna przestrzeń w mieście krzyżówka najczęściej przy ozdoba lub skrzyżowaniu ulic, przeważnie ujęta w obudowę architektoniczną. Uzupełnienie definicji: plac pełni funkcje użytkowe i reprezentacyjne lub artystyczne i estetyczne, najczęściej jako ozdoba architektoniczna pomnika, ważnej budowli, kościoła, pałacu itp.
Plac może mieć różne kształty: prostokąt, kwadrat, trapez, owal, nieregularny. Plac trójpalczasty - trójkąt z trzema ulicami wybiegającymi z pierzei i jedną z przeciwległego narożnika Plac gwiaździsty - plac o planie koła z ulicami wybiegającymi promieniście.
Rywal przeciwnik krzyżówka
SKWER niewielki plac skomponowany za pomocą zieleńców, kwietników i krzewów, służący za miejsce wypoczynkowo - spacerowe. Uzupełnienie definicji: wywodzi się z Anglii, pierwotnie w całości ogrodzony. ALEJA droga kołowa lub piesza, wysadzana obustronnie drzewami, rosnącymi luźno lub zwarcie w dwóch lub kilku rzędach.
Uzupełnienie definicji: krzyżówka mogą być: otwarte i kryte, zamknięte od góry konarami drzew, często rozpiętymi na specjalnych rusztowaniach. KORSO aleja, ozdoba ulica wysadzana drzewami przeznaczona na przejażdżki konne i spacery. Uzupełnienie definicji: termin używany również na określenie suficie arterii komunikacyjnych bulwary paryskie.
Uzupełnienie definicji: zakładana często na terenach pofortyfikacyjnych. PLANTY założenia ogrodowe publiczne, zakładane na miejscu dawnych fortyfikacji miejskich w formie ciągów spacerowych, zazwyczaj w układzie pierścieniowym.
Plafon – Wikipedia, wolna encyklopedia
SZPALER drzewa lub krzewy zasadzone gęsto w szeregu, strzyżone lub o formach naturalnych, krzyżówka powyżej przeciętnej wzrostu człowieka. PERGOLA budowla ogrodowa składająca się z dwóch ozdoba słupów, podtrzymujących poziomą konstrukcje kratową, na której rozpinane są pnącza roślinne.
Kamienica szczytowa - kamienica suficie wysokim dachem dwuspadowym ujętym od frontu szczytem. Spis treści przypnij ukryj. Artykuł Dyskusja. Czytaj Edytuj Edytuj kod źródłowy Wyświetl historię. Oba pojęcia często stosuje się wymiennie, jednak niesłusznie! Stiuk to bowiem rodzaj szlachetnego tynku, a sztukateria to płaskorzeźbiona dekoracja wykonana ze stiuku lub z zupełnie innego tworzywa.
Co to jest stiuk wenecki, marokański oraz jak nakładać na ściany stiuki? Odpowiadamy na te pytania. Stiuk to szlachetny tynk imitujący kamień, np. Warstwa zewnętrzna stiuku to zaprawa wapienna, gipsowa lub wapienno-gipsowa z zawartością pyłu marmurowego albo drobnoziarnistego piasku. Wyróżnia się stiuki białe i stiuki kolorowe, o zabarwieniu wynikającym ze składników masy lub z dodatków barwiących pigmentów.
Gzyms pod sufitem wykonano z pianki poliuretanowowej, jest lekki i pasuje do nowoczesnej aranżacji wnętrza w bloku.
Styropianowa ozdoba sufitu
Gotowe suche masy stiukowe do rozrobienia z wodą można ozdoba kupić w marketach budowlanych. Ze względu na skomplikowaną technologię nakładanie stiuku suficie w postaci dekoracyjnych płaszczyzn, jak i zdobień w formie sztukaterii lepiej powierzyć to zadanie fachowcom. Stiuki co prawda nie są tanie, ale trwałe i niezwykle dekoracyjne.
Takie dekoracje ścian świetnie sprawdzają się w obszernych wnętrzach stylowych, pałacowych, a także wysokich pokojach w kamienicach. Sprawdź też: Tynk dekoracyjny strukturalny - co warto o nim wiedzieć? Sztukaterie to rzeźbione ozdoby wykonywane bezpośrednio w stiuku lub dekoracyjne elementy krzyżówka do powierzchni ścian albo sufitów.
Do niedawna kojarzyły się wyłącznie z wnętrzami w stylu pałacowym i ich tandetnymi imitacjami. Niekiedy głowice korynckie pozbawione są ślimacznic, zastąpionych stylizowanymi liśćmi palmy. Kariatyda - podpora architektoniczna w formie postaci kobiety dźwigającej na głowie element architektoniczny belkowanie, nadwieszona kondygnacje budynku, balkonu.
Odmianą kariatydy jest kanefora — podpora architektoniczna w formie postaci suficie niosącej na głowie kosz z owocami lub kwiatami. Kartusz herbowy - wydzielona płaszczyzna, przeznaczona do umieszczania na niej inskrypcji, emblematu. Jej obramienie zwykle przypomina zwój. Jest to motyw dekoracyjny szeroko stosowany w sztuce baroku zarówno w architekturze, jak krzyżówka grafice.
Koncha - półkopuła, sklepienie mające kształt pionowo odciętej połowy czaszy zamykającej absydę, zwane niekiedy sklepieniem konchowym. Kondygnacja - część budowli zawarta między bezpośrednio nad sobą położonymi stropami. Rozróżnia się kondygnację podziemną, przyziemną, nadziemną.
Konsola - element architektoniczny w postaci ozdobnego wspornika kamiennego lub drewnianego, mający zazwyczaj formę esownicy lub woluty, stosowany w architekturze wielu epok do celów konstrukcyjno - dekoracyjnych np. Kopuła - sklepienie krzyżówka o kształcie czaszy budowane nad pomieszczeniami o planie kwadratowym, wielobocznym lub okrągłym.
Kruchta - przedsionek kościoła usytuowany przed głównym wejściem, niekiedy także przed bocznym wejściem ozdoba nawy lub zakrystii. Kruchta to również wyodrębnione pomieszczenie wewnątrz ozdoba, zwykle pod chórem muzycznym lub w dolnej kondygnacji wieży stojącej na osi fasady świątyni. Krużganek - długi ganek usytuowany wzdłuż zewnętrznej ściany budynku, zazwyczaj obiegającej dziedziniec z jednej lub kilku kondygnacjach, przykryty stropem lub sklepieniem krzyżowym, na zewnątrz otwarty zazwyczaj arkadami filarowymi lub kolumnowymi.
Krużganek pełni funkcje komunikacyjne, łącząc ze sobą usytuowane wzdłuż niego pomieszczenia. Krypta - w starożytności podziemny, sklepiony korytarz, w okresie starochrześcijańskim - sklepiona komora grobowa w katakumbach, w późniejszym wiekach - sklepione podziemie kościoła, mieszczące relikwie lub grób świętego, a także przeznaczone do chowania zmarłych suficie duchownych i świeckich.
Kwiaton - element dekoracyjny charakterystyczny dla motywów architektury gotyckiej i neogotyckiej wieńczący hełmy wież, szczyty, pinakle, wimpergi.
Kwiatony wykonywano głównie z kamienia, nadając im formę dwu lub czteroramiennego pęku kwiatów albo liści ułożonych w jednej lub kilku kondygnacjach. Latarnia - w architekturze nadbudówka w postaci okrągłej lub wielobocznej wieżyczki, wieńcząca dach lub kopułę, przykryta odrębnym hełmem oraz mająca wiele okien na swym obwodzie, stosowana do oświetlania danego wnętrza światłem dziennym doprowadzonym od góry.
- Stiuk i sztukateria. Stiuki we wnętrzu: rodzaje, nakładanie na ścianę
- Ozdobny, styropianowy kwadrat przyklejany do sufitu krzyżówka
- krzyżówka - ozdoba na suficie
- Wywar wyciąg krzyżówka
Lizena - pionowy, płaski pas nieznacznie występujący z lica ściany, różniący się od pilastra brakiem bazy i głowicy. Stosowany w architekturze nowożytnej i nowoczesnej, zazwyczaj w układzie rytmicznym, w celu podziału i ożywienia powierzchni elewacji budowli lub powierzchni ścian pomieszczeń.
Loggia - wnęka w zewnętrznej płaszczyźnie ozdoba, otwarta na zewnątrz, oddzielona drzwiami i oknem od pomieszczeń wewnętrznych. Loggia może być jedno lub wielokondygnacyjna, otwarta lub zamknięta przeszklona. Występowała w renesansie w budownictwie krzyżówka np. Lukarna - niewielkie okienko na dachu, często otoczone ozdobnym obramieniem.
Lukarna stosowana była już w architekturze gotyku, później renesansu, najpowszechniej jednak w suficie baroku i rokoka, głównie w mansardowych dachach budowli pałacowych i kamienic mieszczańskich. Łuk - łęk; jeden z najważniejszych elementów architektonicznych, o wyjątkowym znaczeniu dla ukształtowania obiektów budownictwa poszczególnych epok, zazwyczaj zakrzywiony i podparty na obu końcach, konstrukcyjny, służący głównie do przekrywania otworów, wzmacniania ścian oraz w sklepieniach do przenoszenia na boki ciężaru własnego i dźwiganego.
Mansarda - poddasze użytkowe zwykle pomieszczenie mieszkalneznajdujące się w kondygnacji strychowej, w obrysie dachu mansardowego, czyli łamanego. Mansardowy dach - dach łamany, zbudowany z dwóch oddzielonych od siebie gzymsem powierzchni połaci dachowych.
Dach mansardowy może być dachem dwu- lub czterospadowym. François Mansart, francuski architekt krzyżówka baroku, spopularyzował to rozwiązanie konstrukcyjne, wykorzystując poddasze jako część użytkową. Manieryzm - termin, jakim określa się zjawiska w sztuce europejskiej XVI wieku. Dyskusyjny pozostaje zarówno sam termin, jak i jego suficie oraz geneza zjawiska nim określanego.
Najogólniej poprzez pojęcie to rozumie się styl, ozdoba w od ok. Maswerk - gotycki element dekoracji architektonicznej, kuty na przestrzał w suficie lub opracowany w cegle, komponowany przeważnie z odcinków łuku i laskowań. Pierwotnie maswerk wypełniał głównie przestrzeń pod łukiem łączącym bliźniacze otwory okienne, później służył także do rozczłonkowania ściany, wypełniania balustrad, itp.
Rzeźbiony w drewnie spotykany jest często w ołtarzach i meblarstwie gotyckim. Maszkaron - maskaron; motyw dekoracyjny, zwykle w postaci stylizowanej głowy ludzkiej lub na pół zwierzęcej, nierzadko o groteskowo krzyżówka rysach i fanatycznym układzie włosów. Maureska - moreska; płaszczyznowy ornament roślinny o symetrycznym układzie, złożony ze splecionych, silnie stylizowanych łodyg, liści i kwiatów, szczelnie pokrywający pole dekoracji.
Mauzoleum - okazały monumentalny grobowiec, zazwyczaj w formie wolno stojącej, bogato zdobionej budowli. Meander - ornament ciągły utworzony z linii załamujących się rytmicznie pod kątem prostym, występujący w wielu wariantach, od zupełnie prostych do bardzo urozmaiconych, stosowany m. Nagrobek - pomnik nagrobny, zazwyczaj w ozdoba kompozycji architektoniczno - rzeźbiarskiej, upamiętniający miejsce pochowania zmarłego.
Terminem tym bywają określone pomniki nagrobne różne pod względem wielkości i ukształtowania. Nisza - wgłębienie w murze najczęściej prostopadłościenne lub pół cylindryczne, u góry zakończone zwykle półkoliście lub przesklepione w formie konchy, czasem zwieńczone odcinkiem gzymsu lub małym trójkątnym frontem, niekiedy też ujęte po bokach w kolumienki lub pilastry.
Nisza ma charakter dekoracyjny i bywa czasem przeznaczona do ustawienia rzeźby figularnej, wazonu itp. Oculus - okrągły lub owalny nie zamykany otwór o niezdobionym obramieniu umieszczony u szczytu kopuły albo w ścianie, doprowadzający światło i powietrze do wnętrza. Orientowanie łac. Oriens — wchód — ustawianie budynku na osi wschód — zachód.
Kościół orientowany ma prezbiterium zwrócone na wschód.